Ramus
Pierre de la Ramée (Piotr Ramus) urodził się w roku 1515 w Cuts, w pobliżu Soissons. Dzięki zamiłowaniu do nauki, jakie go charakteryzowało od dzieciństwa, zdołał ukończyć studia mimo ciężkich warunków życia.
Wykłady Ramusa jako profesora matematyki w Collège de France cieszyły się wielką sławą; praca pedagogiczna jednak nie przeszkadzała mu w rozwijaniu działalności polemicznej, której celem było zwalczanie zbyt silnego - jego zdaniem - wpływu starożytnych, przede wszystkim Arystotelesa, a nawet Euklidesa. Gwałtowne wystąpienia Ramusa przeciw scholastycyzmowi wywołały ostre dyskusje między jego zwolennikami a przeciwnikami. Tych ostatnich było więcej; oni to przyczynili się do zabójstwa Ramusa w noc św. Bartłomieja w roku 1572. Jakby w przeczuciu tragicznego końca, zostawił uczony testament, w myśl którego hojnym zapisem ufundował katedrę w Kolegium Francuskim. Pod nazwą "katedra Ramusa" przetrwała ona aż do rewolucji w roku 1789.
Wystąpienia Ramusa przeciw scholastykom datują się od roku 1537. W toku coraz silniejszej polemiki wydał on w Paryżu dzieło: Aristotelae animadversiones - "Zarzuty przeciw Arystotelesowi", które potem w szerszym opracowaniu kilkakrotnie publikował, zwalczając, a nawet bezczeszcząc Arystotelesa z wzrastającą zaciętością.
Pisma przeciw scholastykom wychodziły od roku 1553 pt. Institutionum dialecticarum libri tres - "O nauczaniu dialektyki ksiąg troje" i miały do roku 1591 czternaście wydań.
Z dzieł matematycznych najważniejsze są: Arithmeticae Libri duo, Geometriae septem et viginti - "Arytmetyki ksiąg dwoje, Geometria dwadzieścia i siedem" oraz Scholarum mathematicarum Libri mus et triginta - "Wykładów matematyki ksiąg trzydzieści jeden".
W poglądach swych nie był jednak Ramus konsekwentny, bo w roku 1571 widzimy go w roli gorącego obrońcy właśnie Arystotelesa w rozprawie: Defensio pro Aristotele adoersus Jacobum Schedum - "Obrona Arystotelesa przeciw Jakubowi Schegkowi".
Ten niewątpliwie wszechstronny erudyta, filozof i matematyk był jednym z najbardziej wpływowych pisarzy swej epoki, wpływ ten jednak nie był długotrwały.